UITBALANCEREN
Jiggen met softbaits op de rivier is superspannend en ontzettend effectief. Het juiste gewicht van de jigkop is vaak doorslaggevend aangezien het de kunst is om mooie glijvluchten over de bodem te maken. Dat kan de ene keer prima 8 gram zijn, maar soms heb je minstens een 15-grams kopje nodig. Deze keuze hangt af van de stroomsnelheid, diepte, lijndikte en zelfs het formaat en de vorm van de shad. Gebruik bij voorkeur een loodvrije jigkop.

LIJN TEGEN DE BODEM
Feedervissen op stromend water vraagt om stevige feederhengels en zware korven. Maar dan ben je er nog niet. Om te voorkomen dat de korf gaat ‘wandelen’ moet je er voor zorgen dat een relatief groot deel van je lijn door de stroming op de bodem wordt gedrukt. Dit doe je als volgt: werp circa 45 graden stroomopwaarts en haal de hengel meteen na de worp met open beugel in tegengestelde richting naar achteren. Vervolgens leg je de hengel in de steun en sluit je de beugel van de molen. Tijdens deze aflevering gebruikten Tamme en Marco bovendien 150 gram zware gaaskorven. 

BUITENBOCHT
In een stromende rivier zijn de buitenbochten gewoonlijk veel dieper dan binnenbochten. Dit komt door de sterkere stroom die bodem in de bocht uitslijt. Snoekbaarzen hangen hier graag tegen het talud aan om prooivissen te overrompelen. Met behulp van Google Maps kun je de buitenbochten vooraf goed selecteren.

BLAUWE NEUS
Dan is het tijd om te verkassen naar een barbeelstek naast het pontje van Brummen. We hebben er zin in; niet in de laatste plaats omdat Tamme nog nooit een barbeel heeft gevangen. Na een bak verse koffie zitten we in spanning naar twee feedertoppen te kijken. Vrij rap begint een van de toppen te stuiteren en sta ik al een vis te drillen. Barbeel? Winde? Brasem? Blankvoorn? Dát is nou het leuke van feederen op de rivier: je kunt tal van soorten verwachten. Mijn eerste vis op deze stek is zowaar een blauwneus. Een soort die het in de IJssel steeds beter lijkt te doen. Het gekke blauwe neusje doet wat aan de sneep denken, maar de vis in het net is toch echt een blauwneus. Omdat Tamme graag lid wil worden van de ‘barbeelclub’ zijn alle hengels vanaf nu voor hem. Het wordt spannend, want de middag vordert gestaag. Vlak voordat we willen kappen is daar die langverwachte aanbeet en kunnen we de dag afsluiten met een prachtige barbeel. Tamme is helemaal in de wolken en ik ben bijzonder in mijn nopjes.

SPIJKERHARD
Al na twee worpen heb ik door dat het hem hier niet gaat worden. De stek ligt in een binnenbocht, waar het door de lagere stroomsnelheid erg ondiep is. Na een serie worpen verkassen we daarom stroomafwaarts naar een buitenbocht. Hier blijkt het een stuk dieper en de stevige stroming op deze stek vraagt om zwaardere jigkoppen. Op de nieuwe stek werp ik schuin stroomopwaarts en laat ik de shad afzinken tot er bodemcontact is. Nog voordat ik een slinger aan de molen geef, krijg ik al een spijkerharde knal op mijn top. Overduidelijk snoekbaars. Wat zijn de harde aanbeten op stromend water toch gaaf! Misschien is dat nog wel het leukste aspect van dit spelletje. Nadat ik de eerste vis van de dag heb teruggezet, is Tamme aan de beurt met een snoekbaars die net de minimummaat aantikt.

Hoewel ik er een behoorlijk eind voor moet rijden, vis ik graag op de IJssel. De omgeving is uniek en de visstand erg gevarieerd, waardoor je er alles kunt verwachten. Eerlijk gezegd ben ik in de loop der jaren behoorlijk verliefd geworden op deze prachtige rivier. Het voorstel van de regisseur om met de cameraploeg af te reizen naar het Gelderse plaatsje Brummen wordt door Tamme en mij dan ook direct aangenomen.

LEVENSBOOM
We beginnen de dag bij de Tree of Life, een unieke wilg die op een krib stroomopwaarts van Brummen staat. Deze boom is het vertrekpunt van een populaire wandelroute, maar lijkt ons ook een mooi startpunt voor een avontuurlijke visdag. Het plan is om in de ochtend met kunstaas op snoekbaars te vissen en in de middag met de feeder op zoek te gaan naar de loeisterke IJsselbarbelen. Nadat de microfoontjes op onze jassen zitten en het intropraatje erop staat, kunnen we eindelijk beginnen met vissen.

TEKST: MARCO KRAAL > FOTOGRAFIE: SANDER BOER

De Gelderse IJssel is een 125 kilometer lange aftakking van de Rijn die niet door stuwen of waterkrachtcentrales wordt beperkt. Hierdoor stroomt de IJssel áltijd. En stromend water betekent actieve vis. Door het schone water tref je er verder tal van vissoorten aan. Logisch dat de IJssel het perfecte decor is voor VIS TV-opnames.